پایگاه اطلاع رسانی اسراء: جمعی از فعالان دانشگاهی از کشورهای آمریکا، کانادا و اتریش با حضور در محل بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء با آیت‌الله العظمی جوادی آملی دیدار و گفتگو کردند و از رهنمودهای ایشان در زمینه راه کارهای گسترش عدالت و صلح جهانی بهره مند شدند.

آیت الله العظمی جوادی آملی در این نشست اظهار داشتند: هر مسافری که به منطقه ‌ای سفر می‌کند می ‌کوشد ره آورد خوبی به عنوان سوغات برای کشورش ببرد، امیدوارم شماهم خردمندانه بکوشید معارف اسلامی را اولاً و تاریخ بلند مسلمان های این منطقه را ثانیاً، تحلیل دقیق انقلاب اسلامی را ثالثاً، رهبری یک رهبر مسلمان آگاه، فقیه، عادل را رابعاً، هماهنگی همه جانبه ملت بزرگ ایران را خامساً، به عنوان ره آورد این سفر برای خود داشته باشید و از این طرف نیز ما همه شما مهمان ها خصوصاً بزرگواران را با آغوش باز می پذیریم و اگر سوالی، طرحی هست ارائه کنید تا ـ انشاء الله ـ پاسخ قانع کننده ‌ای دریافت کرده و این پاسخ را به عنوان بهترین ره آورد و سوغات به کشور خود منتقل کنید.

ایشان سپس در پاسخ به سوالات مهمان حاضر بیان داشتند: آنچه بنده پس از گذراندن حدود 90 سال از عمر خود تجربه و بدست آورده ام، آن چیزی است که از سفره وحی و قرآن کریم آموخته ‌ام، این کتاب آسمانی قرآن کریم، سخن کسی است که به ما حیات داد و رهبری ما را بر عهده گرفت و به جامعه بشری فرمود که مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن!

ایشان ادامه دادند: یک میوه وقتی می میرد که بپوسد، یک درخت وقتی می میرد که بخشکد، ولی انسان وقتی می میرد که از پوست به در آید! تعبیر رهبران الهی این است: «أَیُّ الجَدِیدَینِ ظَعَنُوا فِیهِ کَانَ عَلَیهِم سَرمَداً»[1] انسان چه شب بمیرد، چه روز بمیرد سرمدی می‌ شود، یعنی ثابت می شود نه ساکن! ما یک ساکن داریم که کم کم متلاشی می شود و یک ثابت داریم مثل دو دوتا چهارتا که ثابت است و ابدی، ما وقتی می میریم ثابت می شویم و نه ساکن! و تمام ره آوردهای عمر ما با ما یکجاست، این دین به ما حیات ابد داده است.

معظم له اظهار داشتند: دین آمده که ما را ابدی کند و از پوست به در آورد نه بپوسیم، قرآن کریم در سوره انفال چنین فرمود «اِستَجیبوا للهِ‌ وَ لِلرَّسولِ اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم» حیات و زندگی چند بخش دارد، قسمت اول حیات گیاهی است که در نوجوان ها رشد دارد، یک نهال وقتی زنده است که سه کار را رسماً انجام بدهد، اول خوب تغذیه کند، دوم بالنده شود و سوم تولید مثل کند! این کارِ حیات و زندگی یک گیاه است و بالاتر از حیات گیاه، حیات حیوانی است. یک حیوان جنگلی گذشته از این سه کار، یعنی گذشته از تغذیه و بالندگی و تولید مثل، کارهایی چون درندگی ، پیروزی، غارتگری و خونریزی نیز انجام می دهد، اکنون که روشن شد حیات گیاهی چیست و روشن شد حیات زندگی حیوانی از کجا شروع و به کجا ختم می شود، برسیم به ره آورد وحی الهی در قرآن کریم که فرمود دین جامعه را زنده می کند، منظور از این حیات چیست؟

ایشان ادامه دادند: حیاتی را که دین به ما وعده داده است این است که انسان اول خود را بشناسد، هم بدن و هم روح ملکوتی اش را بشناسد، نظام سپهری را از آسمان و زمین و زمان بشناسد، پیوند عمیق خود و رابطه با جهان را بررسی کند، تا بفهمد که هرگز از بین نخواهد رفت، بلکه از یک عالمی به عالم دیگر برای ابد سفر می کند و این ترجمه کوتاه آیه سوره انفال است که فرمود ﴿اِستَجیبوا للهِ‌ وَ لِلرَّسولِ اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم﴾.

معظم له سپس به ذکر نمونه هایی از حیات حیوانی و حیات فرشته خویی اشاره کرده و اظهار داشتند:
حال دو نمونه ذکر می کنیم، یکی جهان بدون دین و وحی؛ و دیگری جهان بشریتی که اسلام آن را پروراند و به‌ عنوان تشیّع تعبیر کرد. آن روزی که شرق و غرب خصوصاً کشورهایی که آن سوی آب حیات پیدا کردند و دستشان به اسلحه رسید، جنگ جهانی اول و دوم را راه انداختند و همچنین جنگ های نیابتی بعدی را و جز قتل و غارتگری و خونریزی کاری نکرده، نداشته و ندارند و این همان حیات حیوانی و جنگلی است که باید از آن هجرت و سفر کرد و به نمونه دیگر که همان حیات فرشته خویی است، رسید!

ایشان ادامه دادند: در ذکر نمونه حیات فرشته خویی، باید به جریان علی بن ابیطالب اشاره کرد، او که رهبر و حاکم مسلمین و زمامدار جامعه اسلامی در ۱۴۰۰ سال قبل بود، روزی که مهمترین سلاح جنگی غیر از شمشیر، داشتن اسب تندرو بود، اما وقتی به امیرالمومنین عرض کردند بودجه مملکت فراوان است و این اسب که شما الآن دارید، اسب باربری عادی است و شما باید در جنگ، اسب تندرو و تیزپا داشته باشید؛ حضرت فرمود من از بودجه بیت المال، برای خود اسب تند و تیز تهیه نخواهم کرد چرا که من هرگز از میدان جنگ فرار نمی کنم اولاً و آن کسی را هم که فرار کرد، تعقیب نمی کنم ثانیاً، و لذا به اسب تندرو احتیاجی ندارم! این حیات اسلام است که نه کسی را می کشد و نه فتنه و خونریزی به پا می کند. و نمونه آن را همه ما در جنگ تحمیلی 8 ساله دیدیم که ایرانیان مظلومانه ولی شجاعانه از کشور خودشان دفاع کردند و مرزها را حفظ کردند و خون زائد نیز نریختند.

در این جلسه بعضی از این اساتید به طرح سوالات خود پرداختند و حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی به آنها پاسخ دادند.
یکی از اساتید دانشگاه های آمریکا ضمن تشکر و قدردانی از فرصت این دیدار، هدف خود از سفر به ایران را آشنایی با ایران، اسلام، فرهنگ مردم ایران و خصوصاً مکتب تشیّع دانست و رهنمودهای آیت الله جوادی آملی را بهترین ره آورد و سوغات سفر خود دانست که به کشور خود منتقل خواهد کرد.
یکی دیگر از اساتید دانشگاه های آمریکا با اشاره به نقض عهد دولت آمریکا در برجام و وضع تحریم ها علیه ایران، این نقض عهد را موجب شرمساری ملت آمریکا و خود دانست و بیان داشت چنانچه پاسخی به این اقدام شرآور دارید، بفرمایید

آیت الله العظمی جوادی آملی هم ضمن تشکر از این استاد دانشگاه و هیئت همراه، با بیان اینکه اگر کسی دین هم نداشته باشد باید فتوت و مردانگی داشته و اقتضاء دارد که انسان این دو کار را همیشه انجام دهد: نه بیراهه برود و نه راه کسی را ببندد. 

معظم له  در پایان اظهار امیدواری کردند که این هیئت، ره توشه خوبی از ایران تهیه کرده و پیام صلح و صفا و دوستی ایران اسلامی را به جهان منتشر کنند و دعا فرمودند تا پایان زندگی بشریت به خیر و صلاح و فلاح شود، انشاء الله.