اگر پزشكي به اشتباه دارويي را تجويز نمايد و پرستار نيز بر اساس نسخه‌اي كه پزشك پيچيده دارو را به بيمار بخوراند و بيمار بر اثر خوردن دارو بميرد، آيا پزشك كه سبب تلف بوده ضامن است؛ يا پرستار كه مباشر تلف بوده؟ در صورتي كه پزشك ضامن باشد، دليل آن را بفرماييد؟
​​​​​​​
1. اگر پزشك حاذق به دست خود دارويي را به بيمار بخوراند يا به وي دستور خوردن يا استعمال آن را بدهد و ضرري به بيمار برسد يا بميرد، پزشك ضامن است، هر چند متخصص باشد.
2. اگر پزشك حاذق دستوري ندهد، بلكه فقط نظر طبّي خود را نسبت به فلان بيماري و راه درمان آن به فلان دارو را ارائه نمايد و بيمار شخصاً اقدام نمايد و ضرري به او برسد، طبيب ضامن نيست.
3. اگر پرستار بفهمد كه دارو اشتباه است، در حال علم عمداً دارو را به خورد بيمار دهد، شريك در ضمان است.
4. اگر پرستار آگاه نباشد و فقط طبق دستور پزشك دارو را به بيمار بدهد، ضامن نيست.
5. دليل ضمان، قاعدهٴ اتلاف است كه از نصوص معتبر استفاده مي‌شود.
6. در احكام يادشده فرقي نيست بين آنكه پزشك اجرت بگيرد؛ يا رايگان باشد.

دي 86