پایگاه اطلاع رسانی اسراء: به مناسبت فرا رسیدن سالروز وفات حضرت معصومه سلام الله علیها؛ به بخشی از بیانات آیت الله العظمی جوادی آملی درباره شخصیت آن حضرت می پردازیم:
وجود مبارك حضرت معصومه از ولایت الهی برخوردار است
اگر حضرت فاطمه معصومه (س)به این مقام رسیده است كه همه ی بزرگان،علما و مراجع، در كنار بارگاه ملکوتی او عرض میکنند: «یا فاطمة إشفَعی لی فی الجنة..» معلوم میشود که این بانو حقّ شفاعت دارد؛ شما میبینید همه ی مراجع بزرگ در کنار قبر کریمه ی اهل بیت(س)میگویند از ما شفاعت نما.
حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها) پس از ورود به شهر قم، تنها هفده روز در قید حیات بودند و سپس دعوت حق را لبیك و به سوی بهشت برین پرواز كرد. این حادثه در سال 201 هجری رخ داد و قلوب شیعیان و محبین خصوصا أهل قم را جریحه دار نمود. سلام بر این بانوی بزرگوار اسلام از روز طلوع تا لحظه غروب. درود بر روح تابناكش كه اینک آفتاب حرم باصفایش، زمین قم را نورانی کرده است.
استفاده از آراء و اندیشه های مفسر بزرگ قرآن کریم حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی می تواند نکات ارزشمندی را از جایگاه والای حضرت فاطمه ی معصومه(س) در نزد امامان معصومین(ع) برای تشنگان به معارف اهل بیت(ع) به ویژه زائران و مجاوران آن حضرت به ارمغان داشته باشد.
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در یکی از خطبه های نماز جمعه که در سال79 توسط معظم له ایراد گشت با تأكید بر حفظ تقوا به سنّت الهی در رابطه با منشأ خیر و رحمت بودن قبور بزرگان خصوصاً كریمه اهل بیت(علیهم السلام) اشاره كرده و فرمودند:
تقوای الهی را فراموش نكنیم كه بهترین رهتوشه آخرت است. وقتی كه من خواستم از حوزه تهران به حوزه قم بیایم رفتم حضور استادمان مرحوم آقای آملی بزرگ؛ به آقای شیخ محمدتقی آملی رضوان الله علیه) عرض كردم عازم قم هستم چه بخوانم و چطور درس بخوانم، فرمود: یك فقه یك اصول ویك معقول و بدان كه آن كریمه اهل بیت كه آنجاست بزرگوارانی را شمعگونه در كنار خود جمع كرده است و بدان قم با شهرهای دیگر فرق دارد، بعد این حرف را نقل كرد ـ كه بعد آن حرف را ما در قبسات مرحوم میرداماد دیدیم ـ ایشان گفتند: این سنت الهی است كه قبور بزرگان منشأ خیر و رحمت و بركت است؛ كسانی كه در امت اسلامی به سر میبرند، خود پیغمبر (علیه و علی آله آلاف التحیة و الثناء) علیبنابیطالب (علیه و علی اهل بیته آلاف التحیة و الثناء) و همچنین سایر ذوات مقدسه عصمت و طهارت، اینها حیاً و میتاً منشأ فیض های ملكوتیاند و قبل از اسلام نیز اینچنین بود قبل از میلاد مسیح هم اینچنین بود كه قبل از میلاد مسیح هم حكمای بزرگ موحد وقتی مشكل علمی داشتند كنار قبر مشایخشان میرفتند و بحث میكردند و از بركت آن قبور بهره میبردند. این حرف را این بزرگوار در هنگام تودیع و دستور كار ورود به قم به ما فرمودند.[1]
مفسّر بزرگ قرآن با اشاره به ارزش والای زیارت حضرت معصومه(سلام الله علیها) و درك شناخت و معرفت آن حضرت بیان داشتند:
امام رضا(علیه السلام) در حقّ خواهر گرانقدرشان حضرت معصومه(سلام الله علیها) فرمودند: «من زارها عارفا بحقّها وجبت له الجنّة» آن كسی كه فاطمه(سلام الله علیها) را زیارت كند و در حال زیارت، معرفت و شناختی نسبت به مقام و جایگاه و سهم مؤثر او داشته باشد چنین زیارتی موجب ورود به بهشت و جنّت الهی خواهد بود.
یکی از ویژگیهای حضرت معصومه (س)، ورود زیارتنامه ای از سوی معصومان (س) درباره ایشان است که پس از حضرت فاطمه زهرا (علیها سلام)، او تنها بانوی بزرگواری است که زیارت مأثور از سوی امام معصوم(علیه السلام) دارد.
استاد برجسته ی حوزه ی علمیه در تبیین ریشه ی تاریخی متن زیارت حضرت معصومه (س) فرمودند:
برخلاف برخی از زیارت نامه هایی که توسط علما و بزرگان دینی برای معصوم زادگان و امام زادگان انشاء گردید، درباره ی فاطمه ی معصومه (سلام الله علیها) این نکته حائز اهمیت است که زیارت نامه اش ازناحیه ی امام رضا(ع) نقل شده است، از یکی از محدّثین بزرگ قم به نام سعد اشعری که توفیق تشرّف به محضر امام زمانش یعنی وجود مبارک امام رضا(ع) را پیدا نمود، نقل شده است که وجود مبارک امام رضا (ع) به من فرمود: یا سعد! قبری از ما در خاک شماست. عرض کردم: منظور قبر کریمه ی اهلبیت فاطمه ی معصومه(سلام الله علیها) است؟ فرمود: آری. سپس فرمود: شما آن بزرگوار را با این وضع زیارت بکنید. لذا این زیارتنامهای که در کُتب زیارات و ادعیه آمده است جزء مُنشئات وجود مبارک امام هشتم(سلام الله علیه) است که امام رضا(علیه السلام) فرمود: وقتی خواستید فاطمه ی معصومه(سلام الله علیها) را زیارت کنید اینچنین بگویید.
ایشان با اشاره به قسمتی از زیارتنامهی مأثوره آن بانوی باعظمت، حفظ عطیههای ولایی و ایمانی از محضر آن كریمه را مورد توجه قرار داده و بیان داشتند:
این زیارتی كه در حرم مطهر حضرت معصومه (علیها سلام) انسان انجام میدهد ومیگوید به اینكه «فلا تسلب منی ما أنا فیه» یعنی آنچه را كه دادی از ما نگیر.یعنی این ولایت را، ایمان را، این مرحلهای كه دادی را از ما نگیر. این همان درخواست تثبیت موجودیت است و اعطای آنچه تاكنون ندادی. هر كسی به هر مرحله رسید نسبت به آن مرحله بیناست و نسبت به مراحلی كه در پیش دارد نابیناست. لذا صرف فهم كافی نیست. چون انسان با اینکه مطلبی را میداند باز دست به گناه میزند اما اگر ببیند آتش است دست به آتش نمیزند.[2]
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی در تبیین مقام شفاعت کریمه? اهلبیت حضرت فاطمه ی معصومه (سلام الله علیها) نیز ابراز داشتند:
این بخش از زیارت حضرت فاطمه ی معصومه(س)که می خوانیم؛«یا فاطمة إشفَعی ليّ فی الجنة فإن لَکِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، فرمودند: کسی حق شفاعت دارد که در کنار عدالت الهی از مظاهر اسمای حسنای خدا باشد. خداوند اگر با عدل خودش با ما رفتار بکند بسیاری از انسان ها آسیب خواهند دید، ولی اگر رحمت او ضمیمه ی عدل او گردد در این صورت به این کار «شفاعت» می گویند.
لذا اگر حضرت فاطمه معصومه (س)به این مقام رسیده است که همه بزرگان، همه علما، همه مراجع، در کنار بارگاه ملکوتی او عرض میکنند: «یا فاطمة إشفَعی ليّ فی الجنة..» معلوم میشود که حقّ شفاعت دارد، شما میبینید همه ی مراجع بزرگ در کنار قبر کریمه ی اهل بیت(س)میگویند از ما شفاعت نما، زیرا در قیامت همگان به شفاعت خاندان پیغمبر(علیهم الصلاة و علیهم السلام) نیازمندند.
آنها که اهل بهشتاند به برکت شفاعت درجاتشان رفیع میشود، همه شیعیان و کسانی که دینشان مورد رضایت خداوند است نیازمند به شفاعتاند، یا در نجات از جهنّم یا در تخفیف از عذاب و ورود به بهشت یا ترفیع درجات بهشت، به هر تقدیر در همه ی این مراحل و درجات به شفاعت نیازمندند.
اینکه همه بزرگان در پیشگاه این کریمه عرض میکنند «..إشفَعی ليّ فی الجنة فإن لَکِ عِندَ الله شأناً من الشأن»، معلوم میشود که وجود مبارک این کریمه از ولایت الهی برخوردار است و با قرآن همراه است و از قرآن جدا نمیشود، چنین مقامی را اگر کسی بشناسد و آن حضرت را با این معرفت زیارت کند استحقاق بهشت را خواهد داشت.
همه ی این امور نشان میدهد که حضرت فاطمه معصومه(س) به چه جایگاهی رسیده است که امام هشتم و امام نهم(سلام الله علیهما) هم ترغیب کردهاند که آن حضرت را زیارت کنید به نحوی که وجود مبارک امام رضا (سلام الله علیه) زیارتنامه خاصی مقرر کرده است، و هم در این زیارتنامه جملههایی را تعبیه نمودند که نشانه ی مقام و منزلت والای حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) است.
---------------------------------------------------------------
منابع:
[1](خطبههای نمازجمعه ،سال79)
[2](تفسیر سوره حمد ج23،سال82)