شب یازدهم محرم: قرآن و عترت، دو امانت نجات‌بخش بشریت‌اند

07 07 2025 6171041 شناسه:

​​

دانلود فایل صوتی

در شب شام غریبان حسینی، حجت الاسلام و المسلمین استاد مرتضی جوادی آملی طی سخنانی در جمع عزاداران حسینی، با اشاره به مظلومیت بی‌نظیر اهل بیت(ع) و رسالت جهانی نهضت کربلا، گفت: امروز خیمه‌های سوخته و کاروان به غارت رفته‌ اهل بیت در بیابان‌های نینوا پراکنده‌اند، و این همان صحنه‌ای است که سالار شهیدان از آن بیم داشت. خدا می‌داند با زینب کبری(س)، که روزگاری در همین شهر کوفه تفسیر قرآن می‌گفت، چه رفتاری کردند.

وی با تشکر از مردم برای بزرگداشت عزای امام حسین(ع)، اظهار داشت: این مراسمات نشان‌دهنده وفاداری به نهضتی است که بعثت پیامبر را احیا کرد. قیام عاشورا در امتداد رسالت نبوی و برای دفاع از حقیقت دین و مقابله با بدعت‌هایی بود که از زمان سقیفه تا حکومت یزید شکل گرفت.

استاد مرتضی جوادی آملی در ادامه با تبیین جایگاه امت اسلام در میان امت‌های پیشین، تصریح کرد: قرآن کریم امت اسلام را "خیر امة" معرفی کرده است؛ امتی که از زمان حضرت آدم تا کنون، هیچ امتی به عظمت آن نبوده است، چرا که قرآن، پیامبر اکرم(ص)، عترت طاهره، و الگوهایی چون حضرت زهرا(س) و زینب کبری(س) را دارد.

ایشان با بیان اینکه «برتری هر امتی به ایمان، اخلاق، فرهنگ و تمدن اوست»، تأکید کرد: امت اسلام دارای قرآنی است که سیدالکتب است و پیامبری که سیدالمرسلین است. چنین امتی، اگر نتواند وحدت و تمدن انسانی ایجاد کند، از جایگاه واقعی خود فاصله گرفته است.

وی افزود: امروز اگر جامعه اسلامی از تحقق وعده "خیر امة" فاصله دارد، دلیلش دوری از قرآن و کنار گذاشتن عترت است. پیامبر فرمود: ان تمسکتم بهما لن تضلوا ابدا؛ اما از همان روز سقیفه، عترت کنار گذاشته شد، و این انحراف، ما را از مسیر اصلی بازداشت.

استاد مرتضی جوادی آملی با گریزی به جایگاه سر بریده‌ اباعبدالله الحسین(ع) در شام غریبان، اذعان داشت: سر مبارک امام حسین(ع) بر نیزه، آیاتی از قرآن را تلاوت می‌کرد. از جمله آیاتی که نقل شده، آیه‌ "ام حسبت ان اصحاب الکهف و الرقیم..." است؛ آیه‌ای که می‌پرسد: آیا گمان می‌کنید داستان اصحاب کهف عجیب است؟! عجب از این است که امت پیامبر، تنها ۵۰ سال پس از رحلت او، با عترت و اهل بیتش چه کردند.

ایشان در پایان با دعوت به بازگشت به قرآن و عترت، یادآور شد: اگر امت اسلام بخواهد بار دیگر به جایگاه تمدنی و جهانی خود بازگردد، راهی جز تمسک همزمان به کتاب و عترت ندارد. این دو، راه نجات و عامل بیداری بشریت‌اند.